- Strona główna/
- Terapie/
- Odrobaczanie kur
Odrobaczanie kur
Pasożyty wpływają na zdrowie jelit i układu oddechowego drobiu, a w konsekwencji na produkcyjność fermy. Nowoczesne praktyki, takie jak ulepszone systemy utrzymania zwierząt, higiena i zarządzanie fermami, zmniejszyły liczbę inwazji pasożytniczych, ale ich nie wyeliminowały. Wręcz przeciwnie, ryzyko wzrasta, ponieważ ze względu na dobrostan coraz więcej ptaków utrzymywanych jest w systemie chowu wolnowybiegowego. Szacuje się, że wskaźnik zarażeń u ptaków żyjących na wolnym wybiegu wynosi średnio ponad 80%.
Pasożyty
Nicienie są jednymi z najpowszechniejszych pasożytów zarażających drób. Występują w jelicie cienkim zarażonych ptaków.
Glista ptasia (Ascaridia galli)
Nicienie z rodzaju Capillaria
Heterakis gallinarum
Większość ptaków nie wykazuje oczywistych objawów zakażenia.
Larwy wykluwają się z jaj w jelicie cienkim w ciągu 24 godzin
Jaja są wydalane z kałem
Jaja inwazyjne zawierające drugie lub trzecie stadium larwy
Bezpośrednio – Kury zjadają jaja inwazyjne znajdujące się w glebie, ściółce, skażonej wodzie lub żywności
Pośrednio – Kury zjadają dżdżownicę, w kórej znajdują się jaja inwazyjne (dżdżownica – żywiciel pośredni)
Wpływ ekonomiczny
Pasożyty przewodu pokarmowego Ascaridia galli, Heterakis i Capillaria są odpowiedzialne za najczęstsze i największe straty ekonomiczne w hodowli drobiu.
Częstotliwość odrobaczania
Dlaczego prawidłowa częstotliwość odrobaczania jest ważna?
Regularny program odrobaczania zaleca się w przypadku drobiu o cyklu produkcyjnym dłuższym niż kilka tygodni lub utrzymywanego na wolnym wybiegu. Odstęp pomiędzy zabiegami odrobaczającymi zależy od dwóch czynników:
Okres prepatentny danego gatunku pasożyta:
Lek na odrobaczenie należy podać przed wydaleniem jaj, przerywając cykl życiowy pasożyta.
Presja infekcyjna w stadzie:
W przypadku większej presji infekcyjnej (więcej jaj w środowisku) konieczne może być skrócenie odstępów czasu pomiędzy zabiegami odrobaczającymi, aby skutecznie zmniejszyć obciążenie pasożytnicze.