Odrobaczanie kur
Pasożyty wpływają na zdrowie jelit i układu oddechowego drobiu, a w konsekwencji na produkcyjność fermy. Nowoczesne praktyki, takie jak ulepszone systemy utrzymania zwierząt, higiena i zarządzanie fermami, zmniejszyły liczbę inwazji pasożytniczych, ale ich nie wyeliminowały. Wręcz przeciwnie, ryzyko wzrasta, ponieważ ze względu na dobrostan coraz więcej ptaków utrzymywanych jest w systemie chowu wolnowybiegowego. Szacuje się, że wskaźnik zarażeń u ptaków żyjących na wolnym wybiegu wynosi średnio ponad 80%.
Pasożyty
Nicienie są jednymi z najpowszechniejszych pasożytów zarażających drób.
Występują w jelicie cienkim zarażonych ptaków.
- Glista ptasia (Ascaridia galli)
- Nicienie z rodzaju Capillaria
- Heterakis gallinarum
Większość ptaków nie wykazuje oczywistych objawów zakażenia.
- Larwy wykluwają się z jaj w jelicie cienkim w ciągu 24 godzin
- Jaja są wydalane z kałem
- Jaja inwazyjne zawierające drugie lub trzecie stadium larwy
- Bezpośrednio – Kury zjadają jaja inwazyjne znajdujące się w glebie, ściółce, skażonej wodzie lub żywności
- Pośrednio – Kury zjadają dżdżownicę, w kórej znajdują się jaja inwazyjne (dżdżownica – żywiciel pośredni)
Znaczenie cyklu życiowego pasożytów
Jaja są odporne na wysychanie, ciepło i zimno, a w sprzyjających warunkach mogą przetrwać w glebie do 10 lat.
Pasożyty mogą mieć bezpośredni cykl życiowy (zależny wyłącznie od żywiciela ptasiego; Ascaridia) lub pośredni cykl życiowy (z żywicielami pośrednimi; Capillaria i Heterakis).
Odstęp czasu pomiędzy pobraniem jaj inwazyjnych z otoczenia a wydaleniem nowych jaj (okres prepatentny) wynosi 3–7 tygodni, w zależności od gatunku pasożyta. Ten odstęp stanowi podstawę do opracowania odpowiedniego programu odrobaczania.
- Średnia łączna częstość występowania wyniosła 79,4% (zakres od 4 do 100%).
- Pasożyty najczęściej występujące u kur to Ascaridia galli (35,9%), Heterakis gallinarum (28,5%) i Capillaria spp. (5,90%). Stosunkowo powszechny był również tasiemiec Raillietina spp. (19,0%).
- Kury z chowu przydomowego i wolnowybiegowego miały znacznie wyższą łączną częstość występowania pasożytów (odpowiednio 82,6 i 84,8%) niż ptaki z chowu klatkowego (63,6%).
- Żródła:
Poult Sci, 2021 May; 100(5): 101082 PMCID:PMC8047976
Published online 2021 Mar 4. doi: 10,1016/j,psj,2021, 101082 PMID: 33813325
Global and regional prevalence of helminth infection in chickens over time: a systematic review and
meta-analysis
Anwar Shifaw, Teka Feyara, Stephen W. Walkden-Brown, Brenda Sharpe, Timothy Elliot and Isabelle Ruhnke
Wpływ ekonomiczny
Pasożyty przewodu pokarmowego Ascaridia galli, Heterakis i Capillaria są odpowiedzialne za najczęstsze i największe straty ekonomiczne w hodowli drobiu.
| Gatunek | Rodzaj | Występowanie | Koszt zarażenia |
| Capillaria spp | Włosogłówki | Wole, przełyk | €€ |
| Wysokie ryzyko zarażenia na całym świecie | |||
| Ascaridia spp | Nicienie | Jelito cienkie | €€€ |
| Poważny problem na całym świecie, również w chowie klatkowym | |||
| Heterakis spp | Pasożyty jelita ślepego | Jelito ślepe | €€€€ |
| Prawdopodobnie najgroźniejsze pasożyty w hodowli drobiu na całym świecie | |||
Dlaczego prawidłowa częstotliwość odrobaczania jest ważna?
Regularny program odrobaczania zaleca się w przypadku drobiu o cyklu produkcyjnym dłuższym niż kilka tygodni lub utrzymywanego na wolnym wybiegu. Odstęp pomiędzy zabiegami odrobaczającymi zależy od dwóch czynników:
- Okres prepatentny danego gatunku pasożyta: Lek na odrobaczenie należy podać przed wydaleniem jaj, przerywając cykl życiowy pasożyta.
- Presja infekcyjna w stadzie: W przypadku większej presji infekcyjnej (więcej jaj w środowisku) konieczne może być skrócenie odstępów czasu pomiędzy zabiegami odrobaczającymi, aby skutecznie zmniejszyć obciążenie pasożytnicze.